Unidentified Flying ... Obsession

Ότι έχω ένα πρόβλημα με τον ύπνο, το έχω. Όχι, δεν έχω αϋπνίες.. σαν γουρούνα κοιμάμαι, μόνο που κοιμάμαι τόσο καλά μόνο όταν δεν είμαι μόνη μου!

Με άλλα λόγια, επιβάλλεται να υφίσταται ακόμη μία ψυχή στο σπίτι για να μπορέσω να κοιμηθώ σαν άνθρωπος (και όσο κι αν προσπάθησα, το κόλπο με τη γάτα μου δεν έπιασε). Σε όποιο καλό/ή -γιατί αυτά δεν λέγονται παραέξω, πώς να το κάνουμε!- φίλο/η κι αν το έχω πει μου απαντάει «Α, κι εγώ όταν είμαι μόνος/η μου μία φοβία την έχω μη μπει κάποιος στο σπίτι και…» χμ…δεν είναι ακριβώς αυτό το πρόβλημά μου! Και εξηγούμαι: η φοβία μου δεν έχει να κάνει με τους πιθανούς ληστές και λοιπούς που μπορεί να εισβάλλουν στο σπίτι -όχι πως αν συνέβαινε κάτι τέτοιο θα χαιρόμουν- αλλά με τις ψυχές αυτών…με άλλα λόγια κάθε βράδυ που μένω μόνη μου στο σπίτι θα μπορούσε πολύ άνετα η φαντασία μου να πλάσει ένα ακόμη επεισόδιο X-Files (τύφλα να ΄χει ο Κάρτερ).Η φαντασία μου οργιάζει και ερμηνεύω το κάθε ηχητικό-φυσικό φαινόμενο ως «ύποπτο» όπως θα έκανε άλλωστε και ο Μόλντερ (θα χαλούσε ο κόσμος δηλαδή να είχα υιοθετήσει την ψυχραιμία και τον σκεπτικισμό της Σκάλλυ;). Ο παραμικρός ήχος ή οτιδήποτε άλλο για μένα είναι ένα ανήσυχο πνεύμα ή ένα πορτοκαλί ρυτιδιασμένο πλάσμα γεμάτο λέπια και πράσινο ζελέ που ζει στον υπόνομο και έχει βγει να εξερευνήσει τα καλλυντικά μου στο μπάνιο…Μπρρρρ!

Με τους εξωγήινους, όλως παραδόξως πρόβλημα δεν έχω ..εννοώ ότι φαντάζομαι πως δεν έχω, μέχρι να αποδειχθεί το αντίθετο φυσικά, γιατί άντε να σου έρθει το άτριχο καταπράσινο alien με τα πεταγμένα μάτια δείχνοντας σε με το δάχτυλό του και να σου πει στη γλώσσα του (και ναι, θα καταλάβω τι θα μου πει με τόση εκπαίδευση πια στα X-Files) ότι θα σε πάρει μαζί του στον πλανήτη %$^$Ρ^% για πειράματα και εσύ να αντιδράσεις ψύχραιμα. Τέλος πάντων, μέχρι να έρθει εκείνη η ώρα βλέπουμε…το πολύ πολύ να τους μυήσω στην ελληνική κουζίνα να φάνε το τζατζικάκι τους να στανιάρουν (μετά θα κυνηγάνε τον Μαμαλάκη βέβαια…).

Αλλά αυτά παθαίνει κανείς όταν βλέπει τον «Εξορκιστή» για πρώτη φορά στα εννέα του χρόνια! Πώς να μην σου μείνει μετά το κουσούρι;